Από τον Λόγιο Ερμή.
Σε αυτή τη λαμπρή χρονική περίοδο, που μάλιστα είναι και ιστορική, λόγω της νέας σωτηρίας της χώρας των χρεοκοπημένων και εξαθλιωμένων Ελλήνων, αποφασίσαμε να τιμήσουμε αυτό που λαμβάνει χώρα σε αυτό τον τόπο, 365 μέρες το χρόνο, ήτοι το καρναβάλι.
Τώρα λοιπόν στις Απόκριες, όπου οι μασκαράδες παραδέχονται -σε αντίθεση με όλο τον υπόλοιπο χρόνο- πως είναι όντως μασκαράδες, λαμβάνουμε το θάρρος και την τιμή να προτείνουμε στους ευαγγελιστές των Μνημονίων και των τραπεζικών συμφερόντων μερικά αποκριάτικα κοστούμια που θα τους ταίριαζαν γάντι, και σύμφωνα πάντα με τις εξελίξεις των τελευταίων καιρών.
Το είχαμε κάνει και προ τεσσάρων ετών αυτό, με τους “πατριώτες” του Λά.Ο.Σ.. Όμως φέτος, λόγω των αλλεπάλληλων γεγονότων και της ιστορικότητας των ημερών, η ποικιλία των μασκαράδων μεγάλωσε, και έτσι σκεφτήκαμε να επαναλάβουμε λίγο πιο ολοκληρωμένα αυτή τη φορά το εν λόγω εγχείρημα.
Ο Σταύρος Ψυχάρης ντύνεται Γκόλουμ.
Ο μέγας μάγιστρος στη στοά της διαπλοκής. Εις εκ των μεγάλων βαρόνων που δραστηριοποιούνται στον τομέα των συμφωνιών κάτω από το τραπέζι. Ο εν κρυπτώ και παραβύστω καυχώμενος, ότι με τις φυλλάδες και το megaλοκάναλό του ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις, μπαίνει γάντι στο κουστούμι του παράφρονος Γκόλουμ, μιας και τον βλέπουμε τον τελευταίο καιρό, με τη μορφή λειψάνου σε αποσύνθεση, να τρέχει ημίτρελος μέσα στους βούρκους και τις κίτρινες λασπουριές των εντύπων του, ενώ παράλληλα, στο γέρικο χέρι του κρατάει και ένα δαχτυλίδι, που δεν ξέρει σε ποιόν να πρωτοχαρίσει για να σώσει τον οικονομικά καταρρέοντα οίκο της καταχρεωμένης ΔΟΛιας επιχείρησής του, κυρίως μετά το φιάσκο με το δάνειο των 10 εκατομμυρίων που δεν έλαβε εξαιτίας του Γιωργάκη -πράγμα που αποκάλυψε και πολλά για το μέγεθος της διαπλοκής του με τους κυβερνώντες.Να χαρίσει το δαχτυλίδι στον Σαμαρά, που θα κάνει και βουλευτή τον γιόκα του;
Να το χαρίσει στον Βενιζέλο, το ισόβια αγαπημένο παιδί της μεγαλοβαρονίας;
Ή να το δίνει μία στον έναν και μία στον άλλον για πολύπλευρη αλληλοεξυπηρέτηση;
Όπως και να ‘χει, όσο και να σάλεψε, αρχίζει πλέον και ο ίδιος να καταλαβαίνει ότι η λάμψη και η επιρροή του δαχτυλιδιού άρχισε πια να χάνεται, κάπου εκεί στον πάτο μαζί με τα ποσοστά του δικομματισμού που τόσο αγάπησε, υπηρέτησε και υπηρετήθηκε από αυτόν, σε όλη του την καριέρα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ντύνεται Τσακ Νόρρις.
Γιατί μόνο ένας Τσακ Νόρρις θα μπορούσε να διαλύσει μια ολόκληρη χώρα και ένα μεγάλο κόμμα μέσα σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα.Αλλά και γιατί μόνο ένας Τσακ Νόρρις θα είχε τις ικανότητες να την γλυτώσει (πηδώντας φερ’ ειπείν από ταράτσες για να πιάσει σκάλες ελικοπτέρων), όταν έρθει εκείνη η στιγμή που ο κόσμος πάρει το πράγμα στα χέρια του. Τα έχει υπολογίσει όλα αυτά εδώ και πολύ καιρό, γι αυτό και γυμνάζεται τόσο συστηματικά όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, ακόμα και κατά τη διάρκεια πτήσεων προς την Κίνα (τότε στον ρόλο του ΥΠ.ΕΞ).
ΥΓ.: Ένα από τα όπλα που κρατάει, είναι εκείνο που είχε στο τραπέζι όταν διαπραγματευόταν με τους κερδοσκόπους για την τύχη της χώρας. Το άλλο όπλο, το είχε χωμένο κάπου αλλού.
Ο Γιάννης Αλαφούζος ντύνεται Ψαλιδοχέρης.
Το σκεπτικό για τον μεγαλοεφοπλιστή και μιντιάρχη της καρδιάς μας, τονμονοπύθμενο εθνικό μας οικολόγο, ήταν μια αμφίεση που θα έπρεπε να περιέχει οπωσδήποτε και ψαλίδια. Τουτέστιν, η επιλογή του Έντουαρντ του Ψαλιδοχέρη ήταν μονόδρομος. Ένα πράγμα σαν το Μνημόνιο δηλαδή.Και αυτό, γιατί όχι μόνο
- ψαλίδισε τα σατιρικά μας βίντεο από την σελίδα μας στο youtube,
- ψαλίδισε ολοκληρωτικά -και με το αζημίωτο βέβαια- το τεράστιο σκάνδαλο στην υπόθεση των παπα-μαφιόζων του Βατοπεδίου, και δη με την αγαστή συνεργασία της μονής,
- ψαλιδίζει συστηματικά και με εκβιαστικούς όρους τους μισθούς των εργαζομένων του,
- ψαλιδίζει, επίσης συστηματικά, από την κατευθυνόμενη “ενημέρωση” των ΜΜΕ του, και διά μέσου των δημοσιογραφικών αθυρμάτων του, οτιδήποτε βλάπτει τα επιχειρηματικά του συμφέροντα και τον περαιτέρω πλουτισμό του,
αλλά και γιατί, προχθές, με ένα σχόλιό του στο twitter, ψαλίδισε και όλη τη φτώχεια και τη δυστυχία της ελληνικής κοινωνίας, γνωστοποιώντας μας μάλιστα πως καθένας από εμάς, μετά τη συμφωνία για το PSI, έγινε κατά 10.000 ευρώ πλουσιότερος:
Ο Άρης Πορτοσάλτε ντύνεται Κριστίν Λαγκάρντ & Ο Αλέξης Παπαχελάς, Άνγκελα Μέρκελ
Ήταν, και είναι, τόσο μεγάλη η αγωνία που έδειξαν, και δείχνουν, οι δύο αυτές σοβαροφανείς και ευθυνολόγεςδημοσιογραφικές μαριονέτες του Αλαφούζου, για να ψηφιστούν, να εφαρμοστούν και να τηρηθούν τα μνημόνια και τα λαοκτόνα μέτρα που τα συνοδεύουν. Ήταν τόσο ανυπόφορο το άγχος τους να εξασφαλιστούν πάση θυσία τα λεφτά των τραπεζών -αυτά δηλαδή που θα αφαιρεθούν από την τσέπη μας- που το πάθος και την πειθώ τους θα ζήλευαν ακόμα και οι δύο θεσμικές μεγαλοκοπέλες του ΔΝΤ και της καγκελαρίας.
Ο Πάσχος Μανδραβέλης ντύνεται Απόστολος (ο 13ος) και δη Ευαγγελιστής.Και πως θα μπορούσε ο συνδικαλομάχος Πάσχοντας να μη ντυθεί ευαγγελιστής απόστολος, μετά από εκείνες τις θεόπνευστες αρλούμπες, εν είδει γονυπετών ευχαριστιών, που συνέγραψε για τους 155 υπηρέτες της κοινωνικής εξαθλίωσης και της ευημερίας των αγορών και του αφέντη του.
Που στη νεοφιλελεύθερη μνημονιακή αργκό μεταφράζονται σε “χώρα” και “πατρίδα”.
Μόνο σε ευαγγέλια συναντιούνται τέτοιες ευχαριστίες και πουθενά αλλού.
Τις οποίες ευχαριστίες μάλιστα επανέλαβε και μετά την ψήφιση του 2ου μνημονίου, διορθώνοντας μόνο τον αριθμό των κοινοβουλευτικών ολετήρων που ψήφισαν για την -υπ’ αριθμόν άγνωστον πιά- νέα σωτηρία της χώρας* και της πατρίδος*.
Οι πανηγυρισμοί που προηγήθηκαν, λίγο πριν τη δημοσίευση του twit ήταν αναμενόμενοι.
[*βλ. πιο πάνω μετάφραση]
Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου ντύνεται Αρτέμης Μάτσας
(ή Δήμος Σταρένιος -διαλέγετε και παίρνετε)
Το γιατί επιλέγεται για τον Μπάμπη Παπαδημητρίου ως κοστούμι αμφίεσης ο κινηματογραφικός ενσαρκωτής του χαφιέ και δωσιλόγου της Κατοχής, αυτό προτιμώ να μην το εξηγήσω εγώ, γιατί σίγουρα θα υποπέσω σε φράσεις και χαρακτηρισμούς που εμπίπτουν στον ποινικό κώδικα.Θα αφήσω όμως τον κύριο Μπάμπη να μας εξηγήσει, με δικά του λόγια, τους λόγους αυτής της επιλογής. Προμηθευτείτε σχετικές σακούλες και σπεύστε στα παρακάτω:
Ας πει του Αρτέμη κάποιος χριστιανός, έστω και βατοπεδινός, ότι η φιλία χαρακτηρίζεται και από εμπιστοσύνη.
Οι πραγματικοί φίλοι δεν ζητάνε υπογραφές από αυτούς που θεωρούν φίλους τους.
(δηλαδή από τον κύριο Μπάμπη σίγουρα δεν θα ζητούσαν)
Η επιλογή αυτή για τον Αντιπρόεδρο της καρδιάς μας δεν περιέχει καμιά απολύτως λογική εξήγηση.
Όπως ακριβώς, δηλαδή, δεν μπορούν να εξεταστούν με τη βοήθεια κανενός ίχνους λογικής και όλες εκείνες οι προκλητικές μπαρούφες που ξεστομίζει όπου βρεθεί και όπου σταθεί.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Ανδρέας Λοβέρδος ντύνονται Χοντρός και Λιγνός.
Το παραπάνω εικαστικό θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και η προεκλογική τους αφίσα στις επικείμενες εκλογές, αν βέβαια θελήσουν με ειλικρίνεια να προσεγγίσουν τον ρεαλισμό στην παρουσίαση των πολιτικών τους ικανοτήτων και χαρισμάτων.Αν πάλι επιλέξουν τον σουρεαλισμό, τότε θα μας μιλήσουν πάλι για “νέες σελίδες”, “άλλες πολιτικές” (“σοσιαλιστικές” φυσικά), “σοβαρότητες”, “υπευθυνότητες” και, προπαντός, για “νέο ΠΑΣΟΚ” και για τη “(νεα) σωτηρία της χώρας”..
Δηλαδή αυτά ακριβώς που στήριζαν, υποστήριζαν, ενίσχυαν και προωθούσαν, αμφότεροι, όλο αυτό -και τον προηγούμενο καιρό- με πανθομολογούμενη την ατέρμονη επιτυχία τους στα πόστα τους.
Ο Αντώνης Σαμαράς ντύνεται Μπομπ Σφουγγαράκης .[στο κοστούμι του Πάτρικ του Αστερία βρίσκεται η αστεία φιγούρα του εκπρόσωπου τύπου της ΝΔ Γιάννη Μιχελάκη, δηλαδή του τέως υποβολέα -επί 7 έτη- της Έλλης Στάη]
Γιατί ο Τρελαντώνης (δείτε πως χειροκροτούν Άδωνις και Βορίδης) ντύθηκε Μπομπ Σφουγγαράκης;
Μα γιατί ένα απλό σφουγγάρι δεν φτάνει για να σβήσει τόσο αποτελεσματικά όλο εκείνο, επαναστατικό αντιμνημονιακό προφίλ που πουλούσε στον κόσμο επί σειρά 2 ετών.
Πρέπει να είσαι ολόκληρος ένα σφουγγάρι για να το καταφέρεις αυτό.
Και αφού έκανε άπαντες αντιμνημονιακούς και επαναστάτες, τα στελέχη του -εκδιωχθέντα και μη- και τους οπαδούς του, και έδιωξε τη Ντόρα επειδή ήταν μνημονιακιά, αποφάσισε τελικά να βγάλει το κοστούμι αμφίεσης του επαναστάτη, γιατί σκέφτηκε πως για να γίνει κυβέρνηση θα τον συνέφερε περισσότερο να εισπράξει τα χειροκρότηματα των Γκόλλουμ, του Αρτέμη και των μεγαλοκοπελιών (από τους μονοπύθμενους εθνικούς οικολόγους) και άλλων εθνικών μεγαλοεργολάβων.
Ο Φώτης Κουβέλης ντύνεται Ανδρέας Παπανδρέου.
Εμφανώς απογοητευμένος, ο σύντροφος Φώτης, από την πορεία και τη δυσμενή κατάληξη του ΠΑΣΟΚ, αποφάσισε να πάρει την τύχη του Κινήματος στα χέρια του, επανιδρύοντάς το με την σοσιαλδημοκρατική ΔΗΜ.ΑΡ..Βέβαια, αν και συμμετέχει στο πάρτυ μασκέ του Μνημονίου, δεν μπορούμε να προσάψουμε ακόμα, σ’ αυτόν και στον κύριο που ακολουθεί, τον χαρακτηρισμό του φιλομνημονιακού, γιατί το νεοσύστατο κόμμα του δεν ωρίμασε ακόμα όσο θα έπρεπε για να ανέβει σε αυτό το αξίωμα -αν και φαινόταν πως επιθυμούσε πάρα πολύ να συμμετέχει στην συγκυβέρνηση “σωτηρίας”.
Το μέλλον πάντως προβλέπεται λαμπρό και αισιόδοξο, μιας και βαδίζει σταθερά, και κρατώντας το MEGA αγκαζέ, επάνω στα χνάρια του αειμνήστου Ανδρέα Παπανδρέου.
Μόλις ολοκληρωθεί η, ήδη εν εξελίξει, μετακόμιση και του τελευταίου πρασινοφρουρού από το ΠΑΣΟΚ στην ΔΗΜ.ΑΡ., θα ανατείλει ξανά ο ήλιος με το νταούλι και με το ζουρνά.
Ο Γρηγόρης Ψαριανός ντύνεται Υπουργός.
Βάζοντας για πρώτη φορά στη ζωή του γραβάτα, ο Γρηγόρης Ψαριανός ετοιμάζεται να αναλάβει τα υπουργικά του καθήκοντα.
Αυτό βέβαια μπορεί δυστυχώς να το ζήσει μόνο στο αποκριάτικο πάρτυ του JUNGLE-Report.
Και λέω “δυστυχώς” γιατί συγκινήθηκα συναισθανόμενος τον διακαή πόθο του, όταν τον άκουσα στην συνέντευξη που έδωσε στον Σταύρο Θεοδωράκη, τον ρεπόρτερ της γλειφτοδημοσιογραφίας του Κολωνακίου (τις σακούλες παρά πόδας):
Ο Μίμης Ανδρουλάκης ντύνεται Μαρία Δαμανάκη.
Ο αγωνιστής της αριστεράς του Σικάγο, ο μεγάλος αυτός μαρξιστής των παραθύρων του Οικονομέα και του Καμπουράκη, απέδειξε επανειλημμένως τον φιλολαϊκό μαρξισμό που τον διαποτίζει, με την υπερψήφιση του 1ου Μνημονίου, του Μεσοπροθέσμου και του 2ου Μνημονίου, κάνοντας τον Μάρξ να μαδάει τρίχα-τρίχα το μούσι του μέσα στον τάφο του, σύμφωνα με τα λόγια “μ’ αγαπάει ο Μίμης, δεν μ’ αγαπάει ο Μίμης”.Ντύθηκε Μαρία Δαμανάκη γιατί αποτελεί αγωνιστικό πρότυπό του, μιας και αυτή πρόλαβε να ηγηθεί και ενός αριστερού κόμματος προτού βολευτεί με τα πάντα.
Η Άννα Διαμαντοπούλου ντύνεται κακιά μάγισσα.
Η Υπουργός Φωτοτυπίας και CD βρίσκει τον εαυτό της μέσα στο κοστούμι της κακιάς μάγισσας που έτρωγε τα παιδιά, από το παραμύθι των αδελφών Γκριμ “Χένσελ και Γκρέτελ”. Μόνο που η μάγισσα του παραμυθιού τουλάχιστον τα τάιζε πρώτα προτού τα φάει, ενώ τα παιδιά της
Διαμαντοπούλου λιποθυμάνε από την πείνα στα προαύλια των σχολείων, εξαιτίας των μέτρων που αυτή και η κυβέρνησή της ψήφισε.
Ο Κώστας Αϊβαλιώτης ντύνεται συνταγματάρχης.
Όταν κάποιος υπηρετεί ολόκληρη τη στρατιωτική του θητεία μέσα σε μερικές μόνο ημέρες, τότε σίγουρα αρκούν, το πολύ, δύο χρόνια για να ανέλθει και στον βαθμό του συνταγματάρχη.Ευχόμεθα και εις ανώτερα, να τον δούμε σύντομα, αύριο-μεθαύριο, και στρατηγό.
Όλα αυτά βέβαια, θεού θέλοντος και καρέκλας επιτρέψαντος.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης ντύνεται Ιωσήφ Στάλιν
Μόνο κομμουνιστής θα μπορούσε να ντυθεί ο Γιώργος Καρατζαφέρης σε αυτές τις απόκριες μετά την νέα και γιγαντιαίων διαστάσεων “αντιμνημονιακή” κωλοτούμπα που φιλοτέχνησε. Διότι, σύμφωνα με τα προ μερικών μηνών λεγόμενά του, η αντιμνημονιακή πολιτική ήταν πολιτική κομμουνιστική και όσοι αντιδρούσαν στο μνημόνιο ήτο κομμουνισταί.Ο μόνος κομμουνιστής όμως που θα του ταίριαζε είναι ο Ιωσήφ Στάλιν, και αυτό λόγω των δημοκρατικών απόψεων από τις οποίες εμφορείται.
Το “αντιμνημονιακή” το βάζω σε εισαγωγικά γιατί κανείς δεν είδε τον Καρατζαφέρη στην ψηφοφορία να ψηφίζει “όχι” σε αυτά που δήθεν διαφωνεί. Αυτό που έκανε ήταν να αποχωρήσει από την ψηφοφορία, γιατί σίγουρα δεν ήθελε διακινδυνεύσει την υπερψήφιση του Μνημονίου με τα 13 “όχι” του κόμματός του. Έτσι είχε με έναν σμπάρο δύο τρυγόνια. Και το μνημόνιο ψηφίστηκε, και “αντιμνημονιακός πατριώτης” έγινε. Πράγμα που ίσως σώσει κανένα ψηφαλάκι και καταφέρει να παραμείνει στη βουλή και του χρόνου, μετά τη δημοσκοπική κατρακύλα που εισέπραξε. Δόξα τω θεώ, ανερμάτιστα ζωντόβολα υπάρχουν αρκετά στο εκλογικό σώμα που πείθονται από το “μείγμα πολιτικής” του Καρατζαφέρη.
ΥΓ: Στην φωτογραφία, τον “Ιωσήφ” κρατάει αγκαζέ ο Κυριάκος Βελόπουλος, που ντύθηκε καθυστερημένος μπολσεβίκος.
Πάντα ήταν μπολσεβίκος άλλωστε, αφού ακόμα και πριν γίνει το Λά.Ο.Σ. αντιμνημονιακό κόμμα, αυτός πουλούσε από παρακμιακά κανάλια τα αντικαπιταλιστικά βιβλία του, που προτείνουν τρόπους για να σωθεί ο κόσμος από την κρίση.
Ο Μάκης Βορίδης ντύνεται οδοποιός.
Ο Μάκης Βορίδης από τότε που προσελήφθη στην εταιρία ΑΚΤΩΡ του εθνικού μας εργολάβου Γιώργου Μπόμπολα, και του επιτρέπεται στον ελεύθερο χρόνο του να ασκεί και καθήκοντα δοτού Υπουργού Υποδομών, έχει βάλει ως στόχο ζωής να υπηρετήσει την εταιρεία αυτή, από όποιο πόστο και να βρεθεί.Έτσι, ο συνδαιτυμόνας του Γκόλουμ στην Αθηναϊκή Λέσχη, με επικοινωνιακό αντάλλαγμα τη συμπαρουσίαση (πια) της εκπομπής “ΑΝΑΤΡΟΠΗ” του Πρετεντέρη στο MEGA, και χρόνο προβολής μεγαλύτερο και από αυτόν της αφεντικίνας “πρέσβειρας καλής θελήσεως” Μαριάννας Βαρδινογιάννη, και παρά τις αφραγκίες του κράτους λόγω οικονομικής κρίσης, όχι μόνο βάλθηκε να ξεπαγώσει τα μεγάλα έργα, για να ξεσκουριάσουν οι μπουλντόζες του Μπόμπολα, αλλά αύξησε και την τιμή των διοδίων.
Γιατί εκτός από τα χαράτσια, τους επιπλέον φόρους, τις περικοπές κ.λπ., τα υπόλοιπα λεφτά που μας μένουν, αντί να τα πετάξουμε στα σκουπίδια, γιατί να μην τα ρίξουμε στις αδηφάγες τσέπες του Γιώργου του Μπόμπολα;
(για του λόγου το αληθές (κλικ): αυτοκινητόδρομος “Μορέας”, αυτοκινητόδρομος “Ολυμπία Οδός”)
Αυτοί λοιπόν, και πολλοί άλλοι, που δεν ξέρουμε ακόμα, είναι οι λόγοι που ο Μάκης Βορίδης ντύθηκε οδοποιός (με το θρυλικό τσεκούρι πάντα στο χέρι του). Γιατί, προφανώς, μόλις τελειώσει με την εξυπηρέτηση όλων τον θελημάτων του Μπόμπολα, και δεν έχει πια τι άλλο να του δώσει, θα σπεύσει προθύμως, ακόμα και σαν εργάτης, να αφιερώσει και το κορμί του ακόμα σε κάποιο από τα εργοτάξια του ΆΚΤΩΡος.
Ευχόμαστε να τον δούμε κι αυτόν κάποτε, σε ανάλογες σκηνές απείρου τσάμικου κάλλους, όπως αυτή που ακολουθεί με τον τέως υπάλληλο του Μπόμπολα, δηλαδή τον τότε υπουργό υποδομών Γιώργο Σουφλιά, και τον Σωτήρη Χατζηγάκη.
Απρίλιος 2009 σε εργοτάξιο του Μπόμπολα (Εγνατία Οδός Ιωαννίνων). Ο τότε υπουργός υποδομώνΓιώργος Σουφλιάς, σέρνει το τσάμικο της διαπλοκής. Ακολουθεί ο Κούτρας (πρόεδρος του ΑΚΤΩΡος) και ο τότε υπουργός αγροτικής ανάπτυξης Σωτήρης Χατζηγάκης. [κλικ για μεγέθυνση]
Ο Άδωνις Σπυρίδων Γεωργιάδης ντύνεται γαλάζιο σκυλάκι.
Με αυτή του την επιλογή, βέβαια, απώλεσε το γνωστό πατριωτικό του προσωνύμιο “Μπουμπούκος” και τη θέση του πήρε το “ΝουΔούκος”.Είναι, αν μη τι άλλο, αξιέπαινη αυτή η αστραπιαία μετατροπή του Άδωνη. Από δριμύς κατήγορος του Σαμαρά και της ΝΔ, προτού αλέκτωρ λαλήσει μία, έγινε πιο σαμαρικός και από τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη.
Αξίζει πολλά τελικά μια θεσούλα σε κομματικό μαντρί για να γίνεται κάποιος τόσο πιστό σκυλάκι σε χρόνο dt. Το κατάλληλο κόκκαλο να κρατάς μόνο και σου κάνει ο Άδωνις ότι τουμπίτσα θέλεις.
Ακολουθεί ο Μπουμπούκος σε αντιπαράθεση με τον ΝουΔούκο.
Όπως έγραψα και πιο πάνω, στο κομμάτι με τον “Ιωσήφ” Καρατζαφέρη, ζωντόβολα να υπάρχουν πάντα, να τους ψηφίζουν για να τους καμαρώνουμε.
Ο ελληνικός λαός ντύνεται κοπάδι με πρόβατα.
Τα original πρόβατα καταλαβαίνουν αμέσως τον λύκο. Οσφραίνονται τον κίνδυνο και αντιδρούν. Και αυτό συμβαίνει, είτε μπροστά τους έχουν μια τηλεόραση που παίζει MEGA, είτε μία που παίζει ΣΚΑΪ.Και σε καμία των περιπτώσεων δεν ηρεμούν όταν τη θέση του επιτιθέμενου λύκου πάρει κάποιος άλλος λύκος, και δη πιο επικίνδυνος.
Αυτό ακριβώς φέρεται να ζήλεψε ο ελληνικός λαός στα πρόβατα και επέλεξε στο αποκριάτικο πάρτυ μας να ντυθεί ένα ολόκληρο κοπάδι από δαύτα.
Γιατί εκεί που φάνηκε πως βλέπουμε τον κίνδυνο, εκεί που αρχίσαμε να αντιδρούμε, να βγαίνουμε στους δρόμους και τις πλατείες για να διεκδικήσουμε τα κεκτημένα μας, όταν έφυγε ο πρώτος λύκος και ήρθε αυτός με τη μορφή τραπεζίτη, που συνοδευόταν μάλιστα από την ίδια και απαράλλαχτη αγέλη, όλοι μας γλαρώσαμε μπροστά στους τηλεδιθυράμβους των μεγαλοκαναλιών για τον τραπεζόλυκο που θα μας σώσει.
Στη συνέχεια βέβαια, ο κόσμος που βγήκε στους δρόμους αυξήθηκε, αλλά με τη μόνη διαφορά πως αυτός είναι οι άστεγοι.
Είθε να γίνουμε όλοι πρόβατα, και μάλιστα γρήγορα.
