 |
| Παλαιά Εκκλησία Πετρούσας. Το Καμπαναριό. |
Κύριε Λάτσα
Σε πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας σας,
επανέρχεστε στο προσφιλές σας θέμα που δεν είναι άλλο από την παλαιά Εκκλησία
της Πετρούσας.
Επειδή εγκαλείτε τους εμπλεκόμενους κατοίκους της Πετρούσας ότι
αποφεύγουν εντέχνως να δημοσιοποιήσουν τις θέσεις και τις απόψεις τους, σας
καλούμε να δώσετε στην δημοσιότητα την από 14/9/2013 ομιλία μας προς τους
κατοίκους της τοπικής κοινότητας, που περιέχει όλη την επιχειρηματολογία της
τοπικής και δημοτικής αρχής για το θέμα αυτό. Και πάνω από όλα περιέχει την
κραυγή αγωνίας των ανθρώπων εκείνων που τόλμησαν να μη συνταχθούν με τη βούληση
του Μητροπολίτη και να υφίστανται άδικα, τα όσα υφίστανται. Ο ειρωνικός, προσβλητικός
και εμπαθής σχολιασμός μέσα από τη στήλη «καρότο και μαστίγιο» αποσπασμάτων της
ομιλίας αυτής κατά πως είναι βολικό, μόνο σε παραπλανητικές κρίσεις οδηγεί.
Ήταν σε τέτοιο βαθμό η διαστρέβλωση του περιεχομένου της ομιλίας μας, που μας ήρθαν στο μυαλό αυτά που έγραψε
κάποιος διανοητής: «Μερικοί πολιτικοί όταν μιλάνε αυξάνουν τον πληθυσμό των
πιστών. Οι άνθρωποι ακούγοντας αυτά που λένε… κάνουν το σταυρό τους». Το ίδιο ακριβώς
αποτέλεσμα έχουν και τα άρθρα μερικών δημοσιογράφων. Το ότι ταυτίζεστε απόλυτα
με τις θέσεις και τις απόψεις του Μητροπολίτη Δράμας, το έχουν αντιληφθεί όλοι
όσοι σας ακούνε και σας διαβάζουν. Εξάλλου το γράφετε και ο ίδιος «η άποψη του
Μητροπολίτη Δράμας κ.κ Παύλου αγγίζει πέρα για πέρα τη πραγματικότητα». Επειδή
όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι, επειδή έτσι εσείς νομίζετε, δώστε στη
δημοσιότητα την ομιλία μας, έστω και τμηματικά αν κρίνετε ότι είναι μεγάλη.
Ακόμα και αν οι άνθρωποι δυστυχώς δε συζητούν πια για το περιεχόμενο αλλά μετά
βίας για την επικεφαλίδα.
Στο δημοσίευμά σας της 27/2/2014 αναφέρεστε
σε τρία έγγραφα και καλείτε τους αναγνώστες να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Η
επιστολή μας αυτή είναι μια απόπειρα να συμβάλουμε σε αυτή τη κατεύθυνση.
1.
Το τοπογραφικό διάγραμμα του 1967 όπου το επίμαχο οικόπεδο φέρει τον
χαρακτηρισμό «εκκλησία» ουδόλως υποδηλώνει, όπως ισχυρίζεστε, τα κυριαρχικά
δικαιώματα της Εκκλησίας πάνω σε αυτό. Η κυριότητα του οικοπέδου σύμφωνα με το
ρυμοτομικό σχέδιο, το κτηματολόγιο και τον πίνακα οριστικής διανομής του ιδίου
έτους, ανήκει αποκλειστικά και μόνο στο Ελληνικό Δημόσιο. Αυτή είναι η
πραγματικότητα. Με ποια λογική, η επιθυμία του Μητροπολίτη Δράμας να
διεκδικήσει με δικαστικές προσφυγές το οικόπεδο αυτό, ύστερα από περίπου 50
χρόνια και παρά τα όσα προηγήθηκαν, ανατρέπει το στάτους κβο που υφίσταται και
ισχύει; Μέχρι να αποφανθεί σε τελικό
στάδιο η Δικαιοσύνη, τίποτε και κανείς δεν μπορεί να ανατρέψει αυτή τη
πραγματικότητα.
2.
Το έγγραφο του Μακαριστού Διονυσίου παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ο Δήμος
Προσοτσάνης έχοντας τη νόμιμη κατοχή του οικοπέδου με την αριθ. 3299/20.4.2004
απόφαση του Ελληνικού Δημοσίου, στέλνει στην Πολεοδομία Δράμας την αριθ.
239/15.9.2004 ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ζητώντας την αλλαγή
χρήσης του οικοπέδου «από προοριζόμενο για εκκλησία σε προοριζόμενο για μνημείο
και αίθουσα εκδηλώσεων». Η Πολεοδομία με τη σειρά της διαβιβάζει την παραπάνω
απόφαση στην Ιερά Μητρόπολη Δράμας και ζητά τις απόψεις της. Απαντώντας λοιπόν
στις 15/11/2004 ο Μακαριστός, αφού μνημονεύει κάποιες διατάξεις του Αστικού
Κώδικα και του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας ΑΡΝΕΙΤΑΙ να συναινέσει στην
αλλαγή χρήσης γράφοντας κατά λέξη «Αδυνατούμε να ανταποκριθούμε εις το αίτημά
σας». Ένα χρόνο μετά, στις 3/2/2006 ο νυν Μητροπολίτης, σε πλήρη αντίθεση με
αυτό που έκανε ο προκάτοχός του, ΔΕΧΕΤΑΙ.
3.
Το τελευταίο έγγραφο που δημοσιεύετε, ύστερα από απαίτηση του Δημοτικού
Συμβούλου κ. Τερνεκτσή είναι «όλα τα λεφτά». Με το πιο επίσημο και
κατηγορηματικό τρόπο, ο Μητροπολίτης εγκρίνει τα σχέδια του Δημάρχου και δίνει
την άδεια και την ευλογία του, στη θέση των ερειπίων της παλαιάς Εκκλησίας, να
κατασκευαστεί μία αίθουσα εκδηλώσεων και ένα παρεκκλήσι (ναΐδριο). Κατά τη
συνήθη πρακτική σας κ. Λάτσα, δε κάνετε κανένα σχόλιο για το περιεχόμενο αυτού
του εγγράφου. Αντί σχολίου, παραθέτετε το παρακάτω βασανιστικό ερώτημα «Το
μείζον ερώτημα που χρήζει πειστικής απάντησης είναι γιατί, ενώ κάποιοι θεωρούν
ότι ο χώρος αυτός δεν ανήκει στην Εκκλησία, ζητήθηκε η συναίνεσή της για την
υλοποίηση του έργου». Επειδή η κατάσταση έχει ξεφύγει τελείως από κάθε έννοια
λογικής και κινείται στα όρια του παραλόγου, ως αναγνώστες και «εμπλεκόμενοι»
κάτοικοι της Πετρούσας, θα επιχειρήσουμε να δώσουμε κάποιες πειστικές
απαντήσεις. Μέσα στους «κάποιους που θεωρούν…κ.λ.π.» περιλαμβάνονται: Η
Ελληνική Πολιτεία με τους νόμους και τα δημόσια όργανά της, ο Δήμος Προσοτσάνης
και το Υποθηκοφυλακείο Δράμας που είναι καταγεγραμμένα όλα τα δημοτικά ακίνητα,
η Πολεοδομία Δράμας που εκδίδει τις οικοδομικές άδειες, οι εκλεγμένοι
εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας. Ποιος ζήτησε τη συναίνεση;
Ο αείμνηστος
Δήμαρχος Μακρής που «έφυγε» από κοντά μας στις 6/11/2007. Γιατί τη ζήτησε, ενώ
είχε τη νόμιμη κυριότητα του οικοπέδου, τις ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού
Συμβουλίου και την καθολική αποδοχή και επικρότηση του έργου από την τοπική
κοινωνία; Αν απαντήσουμε «για να έχει το κεφάλι του ήσυχο ο άνθρωπος» θα έχουμε
άδικο; Μήπως αυτό δεν θα έκανε και ο οιοσδήποτε άλλος βρισκόταν στη θέση του;
Κατά την ταπεινή μας γνώμη το μόνο ερώτημα
που χρήζει πειστικής απάντησης για την υπόθεση αυτή είναι το παρακάτω: «Γιατί ο
Μητροπολίτης, ξαφνικά και απρόσμενα το 2011 άλλαξε γνώμη;». Για να δικαιολογήσει
αυτή την αλλαγή επικαλείται ο ίδιος μια προφορική συμφωνία με τον εκλιπόντα
Δήμαρχο. Ποια ήταν αυτή; «Να χρηματοδοτήσει το έργο αυτό το Ευρωπαϊκό Ταμείο ως
αίθουσα εκδηλώσεων και όταν τελειώσει το έργο να του παραχωρηθεί και να τη
λειτουργήσει ως εκκλησία». Για την ουσία, την αξία και την σημασία των
προφορικών συμφωνιών μεταξύ δύο ανθρώπων και μάλιστα όταν ο ένας από τους δύο
δεν βρίσκεται στη ζωή για να την υποστηρίξει, έχουμε τοποθετηθεί δημόσια.
Το
«εις μάρτυς… ουδείς μάρτυς» αποτελεί θεμελιώδες δικαστικό θέσφατο. Η μη
συμπόρευσή μας με τη θέληση και τη βούληση του Μητροπολίτη, υπαγορεύτηκε
αποκλειστικά από τα όσα επιτάσσουν η προσωπική μας συνείδηση, τα καθήκοντά μας
και η υποχρέωσή μας να τηρούμε τη νομιμότητα.
Η «απείθειά» μας αυτή που
εκφράστηκε πάντοτε με ευπρέπεια, με σεβασμό και επιχειρήματα, αντιμετωπίστηκε
με ακραίους χαρακτηρισμούς του στυλ «μιμητές…του Εμβέρ Χότζα», που προσβάλουν
βάναυσα τη τιμή και την υπόληψή μας. Μας αποδίδονται προθέσεις που δεν έχουμε
και συμπεριφορές που δεν μας ανήκουν. Υπερασπιζόμαστε ένα δημοτικό ακίνητο που
παραλάβαμε από τη προηγούμενη Δημοτική Αρχή, μία αίθουσα εκδηλώσεων που έγινε
με χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου, το οποίο και απαγορεύει οποιαδήποτε
αλλαγή χρήσης. Υπερασπιζόμαστε την αξιοπρέπειά μας. Κανένας δεν είναι
διατεθειμένος να γίνει ο «Μιχάλης Λιάπης» της περιοχής. Τι έκανε αυτός ο
ανεκδιήγητος τύπος, κοτζάμ πρώην Υπουργός τρομάρα του, ρεζιλεύοντας τον εαυτό
του και τη χώρα μας; Χρησιμοποίησε τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να
κάνει δήθεν ένα παραδοσιακό ξενώνα. Μόλις τελείωσε το έργο άλλαξε τη χρήση,
μετατρέποντας το από ξενώνα σε προσωπική οικία. Για να υποδέχεται εκεί τους
κολλητούς του και να πίνουν τα κοκτέιλ «εις υγεία των κορόϊδων»
Όπως διαβάζουμε στο σχετικό σας ρεπορτάζ, ο
Μητροπολίτης σε ομιλία του, ζήτησε από το ακροατήριο, να αποδοκιμαστούν όλοι όσοι
θέλουν να κάνουν την Πετρούσα… Αλβανία. Δε γνωρίζουμε αν θα εισακουστούν αυτές
οι πατρικές παραινέσεις από τους ψηφοφόρους.
Οι πολίτες έχουν και γνώση, έχουν
και κρίση. Και την εκφράζουν όταν έρχεται η ώρα. Εκείνο που γνωρίζουμε είναι
ότι ο λαός της Θεσσαλονίκης με την ψήφο του, έδωσε την απάντησή του σε μια ανάλογη
απόπειρα- παρέμβαση-προτροπή αποδοκιμασίας του Μητροπολίτη Άνθιμου και εξέλεξε
πανηγυρικά τον κ. Μπουτάρη στο δημαρχιακό θώκο της Θεσσαλονίκης.
Πετρούσα 11 /
3 / 2014
Ο
Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Πετρούσας
Μάττας
Αθανάσιος
